Текст: Enrico Ruggeri. Fluturimi I Fundit.

C?e un mondo che comunica
Attraverso le persone
Fra un balcone ed una piazza
E noi lo assecondiamo con i sogni e i movimenti della faccia
Dhe ja dikush qe dikush mbetet
dikush imagjinon
dhe arratiset diku larg
si shpejt dhe koha ka kaluar
nuk eshte e thjeshte qe ta ndalosh
duke pedaluar

Io vado non so dove, io vengo via da dove
Il tempo ha consumato i miei ricordi come quando piove
Ne kete rruge te gjate
ka diell ka dhe nate
dikush mendon qe te rikthehet
dhe nje tjeter te ik larg

E i posti di frontiera sono porte spalancate
Per guardare in lontananza
Antenne paraboliche discese nel silenzio di una stanza

Disa prej tyre kthehen
te tjeret jane te humbur
qe vec enden neper bote
si shpejt dhe koha ka kaluar
nuk eshte e thjeshte qe ta ndalosh
duke pedaluar

Io vado non so dove, io vengo via da dove
Il tempo ha rallentato i miei ricordi come quando piove
Ne kete rruge te gjate
ka diell ka dhe nate
dikush mendon qe te rikthehet
dhe nje tjeter te ik larg...