Voor gevaar kan ik je niet behoeden. Het staat nu al vast dat jij je pijn gaat doen. Mag ik even eerlijk zijn ik ben net als jij maar klein ook al ben
Je hart is voor mij als een huis dat opeens leegstaat wist ik maar wat in je omgaat ik zou het gewicht van je pijn graag helpen dragen maar ik blijf
Dans door de dag op de voeten van de wind kijk om je heen met de ogen van een kind twijfel nooit aan de stem in het diepst van jezelf en vertrouw wat
Ik bouw een huis rondom jou ik stop het dan vol geluk waar je word beschermd en alleen voor mij bereikbaar bent niemand kent de weg die leidt naar jou
Ik schuif een glas naar je toe Ik knipoog en denk waar leidt dit ons naar toe Wie ben jij Vraag je behoedzaam aan mij Ik lach vrijmoedig naar jou Jij
ik op ik was net iets te laat dus liep ik met mijn duffe kop al bellend over straat ik stond te slapen voor het rode licht verloor zowat mijn evenwicht
ik zie je glimlach wanneer ik ontwaak de zon die schijnt voor mij alleen als jij zal weten hoe diep je mij raakt hoe mooi we zijn want je geeft me een
De straten zijn donker hij komt er niet uit zijn hart zit vol vuur maar neemt geen besluit hij kijkt op de klok zijn ogen zijn moe van de tijd dan opent
Ik hoor je naam in een tijdloos gedicht Zie je gelaat In een speling van het licht Herken je hartslag met mijn ogen dicht Met een blik, een gebaar
Een blad dat dartelt in de wind _ je danst alsof de tijd niet meer bestaat _je danst de naakte onschuld van een kind _je danst je neemt mijn dromen in
De nacht is koud Maar niet mijn bed Dat kan niet met jouw lach Ik ben voor jou Een marionnette Die jij bedienen mag Ik zeg niets Ik ben sprakeloos
Ze spreekt met de maan En volgt de stem van de wind Het lijf van een vrouw, zeker! Maar met het hart van een kind En ze rent door het gras Zonder doel
Ik ben bezorgd om jou De laatste tijd ontwijk je mij Ik mis je zo Je praat en lacht niet meer Je bent zo stil, je doet zo vreemd Ik mis je zo Ik voel
Wat maakt het uit of ik me overgeef of vecht ik voel je lijf nog maar je hart is hier al weg je ziet niet eens dat ik in mijn onmacht huilend voor je